Ο φωτογράφος Κώστας Μπαλάφας δώρισε στο Μουσείο Μπενάκη το φωτογραφικό του αρχείο. Με τη δύναμη του ασπρόμαυρου φιλμ καταλυτική και με πρωταγωνιστή πάντοτε τον άνθρωπο να διατρέχει όλη την γκάμα του γκρίζου, αποτύπωσε την Ελλάδα του μόχθου και της πάλης για επιβίωση, όπως και ο ίδιος την έζησε, την Ελλάδα των δύσκολων χρόνων του πολέμου, της Αντίστασης αλλά και των τριών δεκαετιών που ακολούθησαν Ολα αυτά τα στιγμιότυπα της ιστορίας των ανώνυμων ανθρώπων βρίσκονται σε 15 χιλ. αρνητικά, χωρισμένα από τον ίδιο σε θεματικές ενότητες, που χρονολογούνται από το 1939 ώς το 2000. O Κ. Μπαλάφας έκανε μια δήλωση ειδικά για τη χθεσινή μέρα: «Θα παρακαλούσα τη σημερινή μας συγκέντρωση να την αφιερώσουμε στις γυναίκες-μάνες των ακριτικών ορεινών χωριών. Σ’ αυτές που παρ’ όλη τους τη φτώχεια και την ανέχεια είχαν τη δύναμη να ζήσουν και να δημιουργήσουν και να κρατήσουν στον τόπο τη ζωή. Σε μια γη κακοτράχαλη, ματωμένη και περήφανη, που θαρρείς πως απ’ τη φύση της γεννήθηκε γι’ αγώνες. Μ’ ένα λαό βιγλάτορα που θεωρεί τη λεφτεριά αγαθό πολυτιμότερο απ’ τη ζωή κι έμαθε να γράφει με αίμα και πυρωμένο σίδερο την ιστορία του. Αυτές οι γυναίκες μόνες, σε δύσκολους καιρούς καλλιεργούσαν με το τσαπί τη στέρφα γη, θαρρείς πως στύβαν με τα δυο τους χέρια το λιγοστό τους χώμα και το πότιζαν με ιδρώτα για να το κάμουν να καρπίσει.(...) Μάνες υπέροχες που μια ολάκερη ζωή να παλεύουν με την πέτρινη μοίρα τους. Ολος πέτρα και πόνο είναι αυτός ο τόπος. Πέτρες με ονόματα και με ιστορία. (...)». Δείτε την Κοζανίτισσα μπάμπω του 1959 με τα εγγόνια της, την Ηπειρώτισσα μάνα που ρωτάει το γιο της «Μαργώνεις καμάρι μ’;».
Σας συγκίνησαν οι φωτογραφίες; Δείτε κι άλλες εδώ
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου