Μοναξιά δεν υπάρχει

Ναι λοιπόν μοναξιά δεν υπάρχει πουθενά, σε κανένα μέρος του κόσμου. Ακόμα κι αυτοί που είναι ή νιώθουν μόνοι, στην πραγματικότητα δεν είναι. Σας το λέω αυτό γιατί το έχω νιώσει, το έχω βιώσει. Θα έρθει κάποτε η στιγμή όπου ο καθένας μας θα βρεθεί μόνος. Θα νιώσει την απόρριψη, την κοροϊδία, την εκμετάλλευση από έμπιστους φίλους, από άτομα που προσπαθείς να τα πλησιάσεις με σκοπό να τους κάνεις να σε αγαπήσουν, τα οποία δεν είχες ξανασυναντήσει ποτέ, από άτομα που τα νιώθεις δικά σου και που στο τέλος σε προδίδουν. Όμως δε σταματάς εκεί. Συνεχίζεις τη ζωή σου ακάθεκτος. Και αυτό σε κάνει να αισθάνεσαι καλύτερα, το ότι μπορείς να σταθείς αξιοπρεπής στα πόδια σου σε αυτόν το μακρύ και δύσκολο δρόμο που ονομάζεται ΖΩΗ. Αγαπημένα πρόσωπα που έχουν φύγει και ήταν μια στάση στη ζωή σου, θα σου κρατάνε συντροφιά εκείνες τις δύσκολες ώρες. Άνθρωποι όπου σε αγάπησαν πραγματικά και όταν σε έκαναν να κλάψεις κατάλαβαν το λάθος τους και έτρεξαν αμέσως πίσω σου να σε παρηγορήσουν και να σου ζητήσουν συγγνώμη. Κι εκείνες τις δύσκολες ώρες της μοναξιάς έρχεται εκείνο το γλυκό και απαλό αεράκι και σου φέρνει πολλές και διάφορες γλυκές αναμνήσεις από τις καλές στιγμές που πέρασες από εκείνους που σε ξέχασαν όταν τους κάλεσες στο σπίτι σου, που σε προσπέρασαν αδιάφοροι όταν έπεσες, που σε παραμέλησαν όταν τους ζήτησες βοήθεια. Αυτή είναι η καλύτερη παρέα. Γιατί το χθες σε βοηθάει να φθάσεις στο αύριο.

Γιάννης Βαλασίδης Α1 Γυμνασίου